KONKURS NA OPRACOWANIE KONCEPCJI URBANISTYCZNO-ARCHITEKTONICZNEJ WSCHODNIEJ CZĘŚCI WYSPY POMORSKIEJ WE WROCŁAWIU.
projekt: 09/2012
autorzy: Tomasz Lichota, Łukasz Zarzycki, Zuzanna Wojtasiak, Bartłomiej Damczyk
Podstawowym założeniem projektowym jest próba zagospodarowania terenu wyspy w sposób niezakłócający porządku przestrzennego otoczenia i szanujący charakter przestrzeni publicznej przy jednoczesnym spełnieniu programu funkcjonalo-użytkowego oczekiwanego przez Inwestora.
Celem jest stworzenie przestrzeni pozostającej w czytelnej relacji do istniejącego kompleksu po północnej stronie śluzy (budynki i marina przy ul. Ks. Witolda), oraz zabytkowego otoczenia: budynków Uniwersytetu Wrocławskiego, elektrowni wodnej oraz Śluzy Mieszczańskiej i Mostu Pomorskiego.
Projektowany kompleks mieści funkcję mieszkalno-usługową. Zespół składa się z dwóch budynków (A i B), na zachodnim i wschodnim krańcu terenu.
Zwrócono szczególną uwagę na sylwetę projektowanego zespołu tak, aby możliwie najlepiej komponowała się ona z panoramą otoczenia.
Projektowane budynki tworzą wspólnie kadr, który akcentuje najważniejszą w pobliskim otoczeniu dominantę – Wieżę Matematyczną Uniwersytetu Wrocławskiego.
Ich umieszczenie i gabaryty (tuż za istniejącymi drzewami przy ul. Pomorskiej, oraz w miejsce likwidowanych drzew na krańcu cypla) respektują obecną sylwetkę wyspy. Budynki punktowe sprawiają, że przesłanianie widoków nie ma charakteru kategorycznego a całość ma charakter transparentny.
Ponadto taki układ budynków umożliwia wgląd w istotny zabytek przyległy do terenu zainwestowania – Śluzę Mieszczańską, której działanie i obsługa jest istotną wartością wymagającą ekspozycji.
Strefa wejściowa do zespołu znajduje się w północno-zachodnim narożniku i prowadzi wzdłuż Śluzy Mieszczańskiej. Elewacja frontowa budynku A jest tłem dla istniejącego starodrzewu. Przestrzeń między budynkiem A i ulicą Pomorską (pod istniejącymi drzewami) stanowi niewielki oświetlony skwer mieszczący parking rowerowy oraz zawierający strefę wejściową i wjazdową do budynku.
Budynek A, przyległy do ulicy Pomorskiej, ma 4 kondygnacje nadziemne mieszczące usługi w parterze i apartamenty mieszkalne powyżej (łącznie 9 apartamentów + 1 lokal usługowy). W parterze umieszczone są również lobby z recepcją oraz winda do parkingu podziemnego.
Budynek ten swoimi gabarytami nawiązuje do poprzedniej inwestycji Inwestora, apartamentowca przy ul. Ks. Witolda.
Budynek B, wzniesiony na cyplu, ma 6 kondygnacji nadziemnych i mieści wyłącznie apartamenty mieszkalne. W przyziemiu znajduje się lobby z recepcją, a na kondygnacjach 2-6 znajdują się apartamenty (łącznie 5 lokali). Ponadto, w kondygnacji parteru, projektuje przestrzeń półprywatną – taras do wspólnego użytkowania mieszkańców. Bezpośrednio pod budynkiem, od strony południowej, projektuje się pomosty, przynależne apartamentom, umożliwiające cumowanie jachtów.
Budynek ten ma charakter punktowca o smukłym kształcie, którego gzyms nie przekracza gzymsu budynku Uniwersytetu.
Oba budynki swoim obrysem wykraczają poza granicę własności Inwestora. Zabieg ten umożliwia lepsze ukształtowanie bryły zespołu tak, aby budynki przesłaniały widoki w żądanych miejscach.
Na poziomie terenu znajduje się rekreacyjna przestrzeń publiczna, z której będzie możliwy wgląd w obsługę Śluzy Mieszczańskiej oraz dostęp np. do barek przycumowanych do południowego nabrzeża wyspy (zgodnie z regulaminem konkursu barki nie są objęte opracowaniem). Przestrzeń ta również będzie dostępna z lokalu w parterze budynku A, do którego przynależny jest taras z widokiem na Odrę i Uniwersytet. W tym obszarze przewiduje się nasadzenia krzewów i niskich drzew.
Oba budynki łączy podziemny parking z miejscami postojowymi dla wszystkich lokali. Usytuowanie budynków umożliwia pozostawienie istniejących dwóch drzew oraz podziemnej sieci ciepłowniczej przy ul. Pomorskiej. Ze względu na małą powierzchnię działki, przebiegającą sieć ciepłowniczą i istniejące drzewa zrezygnowano z rampy wjazdowej do parkingu na rzecz automatycznej windy samochodowej.
Kondygnacja podziemna mieści ponadto zaplecze socjalne dla portierów oraz pracowników lokalu usługowego, pomieszczenia techniczne a także przestrzenie do zagospodarowania przez właścicieli lokali mieszkalnych.
Ze względu na przyjętą zasadę pn. uzyskaniu efektu maksymalnej transparentności budynków, złudzenia ich lewitacji oraz założenia, że obrys przyziemia jest znacznie mniejszy od obrysu wyższych kondygnacji, zastosowano konstrukcję trzonowo-linową. Fundamenty trzonu stanowić będą stopy na gruncie zagęszczonym metodą jet-grouting.
